Het Amerikaanse Rijk en zijn media

Gepubliceerd: Juli 2017; bijgewerkt: Mei 2020
Talen: CN, DE, EN, ES, FR, IT, JP, KO, NL, PL, RU, TR
Deel op: Twitter / Facebook

Grotendeels onbekend bij het grote publiek zijn leidinggevenden en topjournalisten van bijna alle grote Amerikaanse mediakanalen al lang lid van de invloedrijke Raad voor Buitenlandse Betrekkingen (CFR).

De CFR werd in 1921 opgericht als een particuliere, tweeledige organisatie om “Amerika wakker te schudden voor zijn wereldwijde verantwoordelijkheden”. De CFR en zijn bijna 5000 eliteleden hebben decennialang vorm gegeven aan het Amerikaanse buitenlandse beleid en het publieke discours over dit onderwerp. Zoals een bekend lid van de Raad bekend is, hebben zij de Amerikaanse republiek getransformeerd tot een wereldrijk, zij het een “welwillend” imperium.

Op basis van officiële lidmaatschapsroosters wordt in de volgende illustratie voor het eerst het uitgebreide medianetwerk van het CFR en zijn twee grote internationale partnerorganisaties afgebeeld: de Bilderberg Groep (die voornamelijk de VS en Europa bestrijkt) en de Trilaterale Commissie (die Noord-Amerika, Europa en Oost-Azië bestrijkt), die beide door de leiders van de Raad zijn opgericht om de samenwerking tussen de elites op mondiaal niveau te bevorderen.

Klik om te vergroten 🔎

In een kolom met de titel “Ruling Class Journalists” beschreef Richard Harwood, voormalig hoofdredacteur en ombudsman van de Washington Post, de Raad en zijn leden goedkeurend als “het dichtstbijzijnde ding dat we hebben bij een gevestigde orde in de Verenigde Staten”.

Harwood ging verder: “Het lidmaatschap van deze journalisten in de Raad, hoe ze ook denken over zichzelf, is een erkenning van hun actieve en belangrijke rol in publieke zaken en van hun toetreding tot de Amerikaanse heersende klasse. Ze analyseren en interpreteren niet alleen het buitenlands beleid van de Verenigde Staten, ze helpen het ook. () Ze maken deel uit van dat establishment, of ze het nu leuk vinden of niet, en delen de meeste van zijn waarden en wereldbeelden.”

Mediaonderzoeker Noam Chomsky legde dit aspect als volgt uit: “Het punt is dat ze er niet zouden zijn, tenzij ze al hadden aangetoond dat niemand hen hoeft te vertellen wat ze moeten schrijven, omdat ze toch het juiste gaan zeggen. () Ze zijn door het socialisatiesysteem gegaan.”

Echter, mediapersoonlijkheden vormen slechts ongeveer vijf procent van het totale CFR netwerk. Zoals de volgende illustratie laat zien, zijn de belangrijkste leden van de particuliere Raad voor Buitenlandse Betrekkingen opgenomen:

• verschillende Amerikaanse presidenten en vice-presidenten van beide partijen;
• bijna alle Staatssecretarissen, Defensie en de Schatkist;
• vele hooggeplaatste bevelhebbers van het Amerikaanse leger en de NAVO;
• enkele van de meest invloedrijke leden van het Congres (met name op het gebied van het buitenlands en veiligheidsbeleid);
• bijna alle nationale veiligheidsadviseurs, CIA-directeuren, ambassadeurs van de V.N., voorzitters van de Federal Reserve, presidenten van de Wereldbank en directeuren van de National Economic Council;
• vele prominente academici, met name op belangrijke gebieden zoals economie en politieke wetenschappen;
• veel topbestuurders van Wall Street, beleidsdenktanks, universiteiten, NGO’s en Hollywood;
• en de belangrijkste leden van zowel de 9/11-commissie als de Warren-commissie (JFK)

De econoom van Harvard en de aanhanger van Kennedy, John K. Galbraith, bevestigden de invloed van de Raad: “Degenen onder ons die voor de Kennedy-verkiezing hadden gewerkt, werden om die reden in de regering getolereerd en hadden inspraak, maar het buitenlands beleid was nog steeds in handen van de Raad voor Buitenlandse Betrekkingen.”

Princeton University professor en voormalig CFR lid Stephen F. Cohen beschreef de Raad als “Amerika’s belangrijkste niet-gouvernementele buitenlandse politieke organisatie”, wiens primaire rol het is om “de geaccepteerde, legitieme, orthodoxe parameters van de discussie te definiëren.” Volgens Cohen, “is het CFR echt wat de Sovjets vroeger het hoogste niveau van de Nomenklatura noemden.”

En niet minder dan John J. McCloy, de oude voorzitter van de Raad en adviseur van verschillende Amerikaanse presidenten, herinnerde zich zijn tijd in Washington: “Toen we een man nodig hadden, hebben we de leden van de Raad doorgestoken en een oproep gedaan aan New York [d.w.z. het CFR-hoofdkwartier]

1945 tot 2017: CFR leden in sleutelposities van het Amerikaanse Rijk..
Klik om te vergroten 🔎

Het Duitse nieuwsmagazine Der Spiegel beschreef het CFR ooit als de “meest invloedrijke particuliere instelling van de Verenigde Staten en de westerse wereld” en als een “politbureau van het kapitalisme”. Zowel het door de Romeinen geïnspireerde logo van het Concilie (rechtsboven in de afbeelding hierboven), als de slogan(ubique – alomtegenwoordig) lijken deze ambitie te benadrukken.

In zijn beroemde artikel over “The American Establishment” merkte de politieke columnist Richard H. Rovere op: “De directeuren van het CFR vormen een soort presidium voor dat deel van de Establishment dat ons lot als natie stuurt. () [I]t lukt zelden niet om een van zijn leden, of tenminste een van zijn bondgenoten, in het Witte Huis te krijgen. In feite is het over het algemeen in staat om ervoor te zorgen dat beide genomineerden mannen zijn die aanvaardbaar zijn voor het.”

Tot voor kort was deze beoordeling inderdaad gerechtvaardigd. Zo werd in 1993 voormalig CFR-directeur George H.W. Bush gevolgd door CFR-lid Bill Clinton, die op zijn beurt werd gevolgd door CFR ‘familielid’ George W. Bush. In 2008 verloor CFR-lid John McCain tegen CFR-kandidaat naar keuze, Barack Obama, die al een maand voor zijn verkiezing de namen van zijn hele kabinet kreeg van CFR Senior Fellow (en Citigroup-bankier) Michael Froman. Froman onderhandelde later over de handelsakkoorden TPP en TTIP, alvorens als Distinguished Fellow terug te keren naar CFR.

Pas bij de verkiezing van 2016 kon de Raad blijkbaar niet meer winnen. In ieder geval nog niet.

∗∗∗

Update 2018: In januari 2018, een paar weken voordat zijn internettoegang werd afgesneden, deelde Wikileaks oprichter Julian Assange de bovenstaande CFR mediagrafiek op zijn Twitter-account.

Update 2019: Het werd bekend dat de overleden miljardair sekshandelaar Jeffrey Epstein tot 2009 lid en donateur was geweest van zowel de Raad voor Buitenlandse Betrekkingen als de Trilaterale Commissie.

∗∗∗